Bebeğiniz aslında uyumayı biliyor...
"
"Uyku bebeklerin doğduklarından itibaren doğal olarak bildikleri temel bir eylemdir."
Genelde bunu söylediğimde birçok anne şaşırıyor.

Bunun cevabı, bugün işe yarayan her ne ise, yarın, bebeğimizin buna, bu denli ihtiyaç duymayabileceğini ebeveynler olarak fark etmemizden geçiyor aslında..
Bir an İçin hamilelik dönemine bir geri dönelim...
Siz hamileyken, ve miniğinizi içinizde büyütürken, o mışıl mışıl uyuyabiliyordu. Küçük, bol gürültülü, sıkışık, hafif salınımlı bir ortamda ona uyuması için gereken tüm koşullar sunulmuştu...
Sonra miniğiniz doğdu, bir de baktı ki dünya denilen yer anne karnına kıyasla çok hareketsiz, çok büyük ve çok sessiz. Yadırgadı haliyle...
Dünyaya adapte olmaya çalıştığı bu süreçte, siz de bebeğinizin sakinleşmesine ve uyumasına anne karnını taklit ederek destek verdiniz.
Zaten bu da tam böyle olmalıydı.
Yenidoğanların bu desteklere ihtiyacı vardır!
Sonra bebeğiniz büyümeye devam etti 5. aylara yaklaştı, artık gelişen beyniyle kendi kendini sakinleştirmenin temellerini atmaya başladı.
Belki biraz kendi kendine aguladı muguladı, belki parmağını emmeye başladı, belki de uyku arkadaşını emmeye başladı.

İşte bizler, bebeğimiz büyüyüp gelişirken, verdiğimiz desteği yenidoğan dönemindeki kadar yoğun tuttuğumuzda, büyüyen bebeğimizin doğal yetenekleri maskelenmeye ve alışkanlıklar o noktada şekillenmeye başlıyor.
Düşünsenize, bebeğiniz artık yürümeye başlama zamanına gelmiş ama siz hala sürekli onu kucağınızda taşıyorsunuz...Tam da bu örnek gibi işte..
Peki en başından sağlıklı uyku alışkanlıklarını desteklemek için ne yapabiliriz?
Bu, sadece uyku için geçerli değil. Birçok konuda geçerli aslında..
Örneğin bul-tak oyunu oynayan bebeğinize, parçaları içeri atması için fırsat vermeyip,
(bazen müdahale etmeden dayanamıyoruz) hemen kendinizin attığını bir düşünün.
Bir sonraki parçada,muhtemelen bebeğiniz, elindeki üçgeni atmanız için hiç denemeden size uzatıyor olacaktır.

Her gün yeni bir gün, bugün bebeğiniz, sizin ona sunmuş olduğunuz desteğe daha az ihtiyaç duyuyor olabilir.
Dün sallanarak uyuyan bebeğiniz, bugun sesinizle, kucağınızda bir ninni ile sakinleşmeye başlayabilir.
Ya da, yine dün gece uyandığında gittikçe artan bir ağlamayla sizden yardım bekliyor olan bebeğiniz,bugün, parmak emerek, uyku arkadaşına sarılarak, sakinleştiğini fark etmeye başlamış olabilir.
Eğer, bebeğinize birkaç dakika vermezseniz, bunları yapıp yapamadığını maalesef görme şansınız olmaz.
Bunları, ancak bebeğinize biraz fırsat vererek ve alan yaratarak gözlemleyebilirsiniz.
Sevgiler,